Vorig jaar, op 9 september kwam ik op een wandeling oog in oog te staan met een ree. Het was op een steenworp van thuis en het dier bleek hoegenaamd niet opgeschrikt door de honden en mijn aanwezigheid. Ik kreeg toen zelfs de tijd mijn camera te nemen (die nog in zijn tasje zat), op te starten, scherp te stellen,... voor ik een foto kon nemen. Helaas had ik men camera toen nog maar pas en wist nog niet zo goed hoe hij werkte en dus flitste hij waardoor de ogen van het dier gingen oplichten. Toch was het een mooie foto en sindsdien neem ik op bijna elke wandeling mijn camera mee en meestal ineens uitgepakt.
camera: Canon Eos 450D
lens: Sigma APO DG 70-300mm 1:4-5.6
Toen ik vanmorgen ging joggen kwam ik weer voorbij deze plek, waar ik sinds die bewuste dag in september geen ree meer zag. Opeens stond hij daar weer, vlak naast de weg, helaas had ik mij spiegelreflex niet bij me (wat natuurlijk logisch is als je gaat joggen), maar kon ik wel een foto maken met men telefoon.
.jpg)
camera: IPhone 4 5.00 megapixels
Helaas kan je niet mooi inzoomen met een iphone, is de kwaliteit niet optimaal, maar op het eerste zicht gaat het hier om dezelfde ree als het dier in september.
Omdat ik weer gebeten was van het 'reespotten' besloot ik deze namiddag een wandelingetje te maken langs de bewuste plek (je weet maar nooit), ik wachte wel het uur af waarop reeën zich normaal verplaatsen om toch iets meer slaagkansen te hebben.
En ja, ik had alweer geluk, er lag een ree te rusten vlak naast de weg!
Snel klikte ik enkele foto's, toen stond hij op en ging ervandoor...
.jpg)
camera: Canon Eos 450D
lens: Sigma APO DG 70-300mm 1:4-5.6
Bij het nader bekijken van de foto's lijkt het mij dit keer om een ander dier te gaan dan vanmorgen.
Deze ree heeft veel minder wit in zijn snuit.
Het lijkt er dus op dat en hier meerdere reeën zitten die ik telkens op enkele meters na op dezelfde plek kon spotten.
Ze mogen mij alvast een keertje meer verwachten met men camera...
